Ni RICHARD R. GAPPI

Sa mga gabing di makatulog,

iniisip ko ang mga kaklaseng,

siguro,

siguro isinilid sa drum at pagkatapos sinimentuhan;

ang mga kakilalang ang mga mukha ay pinasabog

ng pasistang mga bigwas, bala at putok;

ang mga kapwa makata at mamamahayag

na pinaslang at ikinulong

dahil,

dahil nais nilang gupitin ang dila ng apoy.

Sa mga gabing di makatulog,

iniisip ko,

iniisip ko ang mga nanay at tatay

ng aking maligalig na panahon;

silang mga nanay at tatay na naghihintay

sa nakangiting pagbabalik

ng nawawala nilang mga bunso at panganay.

Sa ganitong pagkakataon,

naiisip ko

at buong-buo ang loob kong napagtanto:

na hindi lamang kapritso,

na hindi lamang makatwiran ang lumaban

kundi ito ay makatarungan.

Makatarungan ang lumaban.

Dahil ang katarungan

sa tulad nating lagi’t laging nagnanais

na maging makatao ang lipunan ng mga tao,

ang katarungan,

ang katarungan ay pag-aapuhap–

paghahanap sa mailap na himbing at idlip

habang nananaginip na sa paligid

ang mga palaka at kuliglig. ●

Isang premyadong makata, mamamahayag, at manggagawang pangkultura si Richard Gappi. Dati siyang nagsilbing editor ng Rebel Collegian noong 1996 hanggang 1997. Matapos ng kanyang pag-aaral sa UP, tumayo siyang peryodista ng Angono Rizal News Online. Yumao siya nitong Hulyo 16, 2022.